Podziel się:

Historia Parafii

Rys historyczny parafii

Miasto

Radzymin jest miasteczkiem położonym w odległości 20 km na północny wschód od Warszawy. Pierwotnie był wsią szlachecka, która następnie zyskała miano osady, by w 1475 r. przyjąć prawa miejskie. Radzymin sławę swoją zawdzięcza zwycięskiej bitwie stoczonej w jego okolicach w 1920 r. przez wojska polskie z bolszewikami rosyjskimi. Bitwa Warszawska weszła do historii jako osiemnasta pośród najważniejszych bitew , które zadecydowały o losach świata. Polacy pokonanie niezwyciężonej Armii Czerwonej uznali za prawdziwy „Cud nad Wisłą”.

Erygowanie parafii

5 lutego 1473 r. na skutek starań właściciela, Jana z Radzymina, parafia została erygowana przez biskupa płockiego i księcia mazowieckiego Konrada. Pierwszy kościół zbudowano z drewna. W latach 1773-1780 ówczesna właścicielka Radzymina i sąsiednich folwarków, Księżna Eleonora Czartoryska z domu Waldstein, hrabina austriacka, małżonka księcia Michała, wielkiego kanclerza Księstwa Litewskiego, wzniosła w Radzyminie jednonawowy kościół murowany. Stylowa dzwonnica z trzema dzwonami ufundowanymi również przez hr. Czartoryską została wybudowana już wcześniej. Projektantem dzwonnicy oraz kościoła jest Jan Chrystian Kamsetzer.

Świątynia

Konsekracji świątyni w 1781 roku dokonali: biskup płocki książę Michał Poniatowski wraz z biskupem Adamem Naruszewiczem. Proboszczami w owych czasach byli znani z prac literackich: ks. Ignacy Naruszewski i pijar ks. Kazimierz Narbutt.
W roku 1912 Kanonik Teofil Kozłowski dobudował prezbiterium i dwie boczne nawy, kaplicę i zakrystię oraz dwie wieże. Przesklepiono również nawę główną. Przebudowę zaprojektował architekt Konstanty Wojciechowski.
Pod koniec II wojny światowej fronton kościoła wraz z wieżami został wysadzony przez cofające się wojska niemieckie. Odbudową zajmował się ks. Maksymilian Kościakiewicz , a wspomagał go wikariusz, ks. Henryk Żochowski. W latach 1976-1977 ks. Prałat Stanisław Lis zmienił konstrukcję dachu z drewnianej na stalową i pokrył całość blachą miedzianą.

Kolegiata

Dnia 25 marca 1992 r. kościół parafialny został wyniesiony do godności kolegiaty i erygowano kapitułę. Jej pierwszym prepozytem mianowano ks. Prałata Lisa, który w następnym roku przeszedł na zasłużona emeryturę, rezydując w dalszym ciągu przy parafii. Odszedł do Pana 30 października 2005 r. i został pochowany na miejscowym cmentarzu.